Van goudgele pretcilinders en andere alcoholpleziertjes word je slimmer. Een rationele waarheid, ook al lijkt het tegendeel aannemelijker. Zeker als ge ziet waarnaar uw communicatievaardigheden in nuchtere toestand (“Heeey schat van mijn hart, wat is uw plan voor deze heuglijke avond? De waaier aan mogelijkheden op het feestjesbuffet gaat van verkleedfeestjes met de chickies over bottlenight in de Coulissen met de boys tot viben in een donker clubje met de heetste tijgers der lage landen. Liefdevolle kusjes en strakke liefde <3”) herleid worden na een paar uur en pintjes van bier (“couli?”). En toch is het zo. Mijn logicahoofd er af anders. Ga maar na:
Uw hersencellen werken als een kudde buffels. Het tempo van de kudde is maar zo snel als het traagste deel van de groep, die de gemiddelde snelheid van alle buffels samen naar beneden halen. Wanneer de kudde wordt aangevallen, wie gaat er het eerst aan om als verscheurd aperitiefhapje te dienen? Juist ja, de zwakke, de zieke, de oudere, kortom de kneusjes. Survival of the fittest en al. Met als gevolg dat de gemiddelde snelheid van de overblijvende kudde er op vooruitgaat. Hebdem? Elke pint doodt ongeveer een 1000-tal hersencellen – trage, bijna-afgestorven, nog-net-geen-demente hersencellen – waardoor de vitale rest een versnellingske hoger kan schakelen in de marathon.
Dus ge ziet vriendjes, draag uw steentje bij aan de mensheid en drink u geregeld ne keer een stuk in uw voeten. Wie weet fixt ge uzelf wel een gepolijst en gestroomlijnd brein vol strakke, aerodynamische beesten van hersencellen. Ik kijk er alvast naar uit.