Omdat ik mezelf op de lelijke waarheid betrap meer liefde en genegenheid voor het Majestic-kanaal en consoorten te koesteren dan ik ooit van sommige vervlogen liefdes heb gehouden, en omdat erkenning altijd de eerste stap is: mijn naam is Dominique en ik heb een zware muziekverslaving.
Muziek is altijd al mijn dada geweest en iets onmisbaar waar ik niet zonder zou kunnen of willen leven. En hoewel Majestic-ish nummers met een vleugje hiphop door gedraaid de laatste tijd wel de hoofdmoot van mijn vibes zijn, ben ik dan nog eens zo’n dwaze veelzijdigaard die naar praktisch alle genres luistert, ongeacht het decennium waarin het populair was. Jazz, swing, big band, funk, soul, hiphop, rap, electro, drum ‘n’ bass, rock, salsa, house, dancehall, jungle, garage, techno,… Afgezien van zuiderse country en losweg elk metal-subgenre gaat ge uw best moeten doen om met een muziekstijl af te komen die ik niet kan appreciëren en waarin ik het beste ervan niet luister.
“Gelukkig” heb ik de laatste weken extreem brakkig internet, dus kan ik mij er eventjes niet meer zo hard in smijten als daarvoor, maar veel verbetert het er toch niet op. Ik heb bijvoorbeeld altijd wel een bepaalde allernieuwste topschijf die dan op dat moment mijn hele wereld regeert, en meestal doorloopt die melodiefrenzy dan een aantal misschien herkenbare fases. Zo is er de compleet kapotluisteren-fase, indien er tekst is de meezing-, lyricsvanbuitenleer- en verhaalerachteruitzoek-fase, de dansfase, de alles-geef-fase, de eventuele masturbeer-/seks-fase, de op repeat in de douche/tijdens het afwassen/bij het boodschappen doen-fase, de ge zijt in mijn buurt dus nu gaat ge dit horen tot ge het kotsbeu zijt en dan nog eens-fase, de fb-share-fase, de uiterst zeldzame nogmaals-fb-share-fase, de het is het eerste wat ik opleg als ik wakker word en het laatste wat ik hoor voor ik ga slapen-fase, de vroeger uit uw extreem chill bed kruipen dan eigenlijk gewild of vereist om uw boxen aan te zetten want het klinkt echt zó veel beter met deftige bassen-fase, de uitzoeken wat die artiest nog heeft en verder zelf goed vindt-fase, de vergelijkbare artiest zoeken-fase, de vasthangen van het nummer aan een bepaalde periode, herinnering, emotie of persoon-fase, de ik stel alles uit en/of verkloot mijn hele dag met te blijven luisteren-fase, de ik kom te laat op afspraken of gezellige hangplannen omdat ik nog net dat en dat nummer wou horen en oh ja die ook nog en nog heel effe die ook-fase, de ik wou dagge efkes zou zwijgen of zou weggaan dat ik mijn liedje nog eens kan horen-fase, de urenlang uitstellen van te douchen-fase, de niets hebben om te eten want zodanig lang blijven doorklikken op andere nummers dat alle winkels al toe zijn-fase en de allernieuwste: de uuuuuurenlang alleen zitten, in het donker, met een slapende kont, op de trap in de gang (want daar is wel internet), om toch maar dat en dat liedje/setje/album te kunnen checken en downloaden-fase.
Met andere woorden, het begint echt een probleem te worden. Het ideale zou zijn dat ik van het wijde internet afspeuren op zoek naar het nieuwste muzikale goud een fulltime job zou kunnen maken, want dat is het ook. Dus liefste Doosloetjes, als ge naar een beetje goede tunes luistert: zeg mij uw genre, geef mij uw geld, en ik fix u het beste dat onlangs is uitgekomen en ge niet moogt gemist hebben. Ik kan u verzékeren, beste jongens en meisjes, dat het u niet zal spijten.
Pretty please?