Bert was geen homo. Integendeel. Hij hield van vrouwen, hoewel anders van hem werd verondersteld. Als je als jonge gast droomt van een professionele carrière in de danswereld en je je dagen doorbracht al stretchend en pirouetterend in een strak maillot werd je al snel als homo bestempeld. Nochtans valt er geen greintje aan andere dan heteroseksuele gevoelens in zijn driften te bespeuren. Bert had zelfs in zijn puberteit, omringd door aanmoedigende mannelijke collega-dansers, nooit getwijfeld. Hij hield van vrouwen en hun lichaam. Hun sierlijkheid, hun elegantie, hun passie, hoe ze bewegen, hun vormen en lijnen,… Het waren de zelfde kwaliteiten die hem aantrokken tot het dansen. Toch zullen mensen bij een mannelijke balletdanser er steeds van uit gaan dat hij homo is.
Niet dat het veel uitmaakt. In Bert’s leven is er tijd noch plaats voor meisjes, laat staan een vriendin. Elke vrije minuut wordt besteed aan repeteren, stretchen, repeteren, audities, repeteren, spierversterkende oefeningen en nog meer repeteren. De balletacademie stelt hoge eisen en slorpt veel tijd op. Het is hard werken, veel afzien en lange dagen, maar deze academie staat dan ook bekend als één van de allerbeste ter wereld en wordt hoog aangeschreven. Met een opleiding aan deze dansschool raakte je misschien wel binnen bij een internationale danscompagnie of een koninklijk ballet. Ze kost dan ook bakken vol geld. Elk semester kostte het Bert meer en meer moeite om het geld bij elkaar te kunnen rapen. Zijn vader was met de noorderzon vertrokken toen Bert een jaar of 6 was en sindsdien afweziger dan voedzame elementen in een McTasty en sexappeal in de gemiddelde paus. Zijn moeder zat al van lang daarvoor hopeloos aan de drank. Sinds zijn 14de nam Bert eender welke kans om te werken aan en probeerde hij op eender welke manier een beetje geld te verdienen. Omdat hij wettelijk gezien nog veel te jong was om legaal te mogen werken werd hij echter overal afgewezen. Zelfs zwartwerk werd hem geweigerd. En zo komen we bij de tweede reden waarom het niks uitmaakt wat Bert’s werkelijke geaardheid is. Het duurde niet lang of een plaatselijke pooier merkte de jonge Bert op en werkte hem in in de wereld van de prostitutie. Het gebeurde allemaal heel snel, voor hij goed en wel wist waar hij aan begon was zijn volledige schooljaar betaald en zat Bert vast in het wereldje van niet bepaald consensuele seks met middelbare mannen. Sindsdien was er weinig veranderd. Elk moment dat hij niet danste was hij bezig een klant geregeld door Mnr. Salvador te plezieren. Doorheen de jaren zag hij het cliënteel wel veranderen. Waar het vroeger eerder smoezelige mannen waren die op de rand van de marginaliteit balanceerden, ging het de laatste jaren steeds meer om welgestelde buitenlanders. En zo kwam het dat Bert deze ochtend wakker werd naast een zwetende en grommende obese Russische zakenman, voorzien van een snor waar Professor Gobelijn jaloers op zou zijn. Zich oriënterend waar hij is, naar de klok op zijn GSM kijkend en uitrekenend hoeveel tijd hij nog heeft tot zijn afspraak met de Japanse groothandeleigenaar. Er moest de komende dagen heel wat geld verdiend worden om de uiterste betaaldatum van het inschrijvingsgeld voor dit semester te halen.
Nog ietwat slaapdronken sloop Bert zo stil mogelijk richting badkamer. Geruisloos sloot hij de deur en deed het licht aan. Bert bekeek zijn bleke gezicht in het zachte badkamerlicht, hem serieus terugstarend vanuit de spiegel. Hoewel hij nog maar net 18 was geworden zag hij er veel ouder uit, eerder halfweg de twintig. Dat was niet bevorderlijk in zijn branche. Bert liep naar de wc en probeerde zo stilletjes mogelijk te plassen. Hij was nog niet helemaal klaar toen hij de Rus hoorde wakker worden en opstaan. De imposante walrus van een zakenman vulde de gehele deuropening. In gebrekkig Engels en met een scheve glimlach vroeg hij Bert of die zin had in nog een rondje. Het kostte hem de grootste moeite niet ter plaatse te kotsen, maar Bert had al erger meegemaakt en was in zijn hoofd al aan het rekenen. Hoewel hij nog niet had kunnen recupereren van de vorige nacht had hij nog een paar uur tot de ontmoeting met de Japanner in het Sheraton-hotel, en het kon een aardig extraatje opbrengen. Met gespeelde ondeugendheid zette Bert zijn meest verleidelijke glimlach op. “Let’s talk business.”