Kerstmis staat voor de deur, voor veel mensen een periode vol warmte en gezelligheid. Maar tegelijkertijd ook de donkerste dagen van ‘t jaar die er voor veel mensen helemaal anders uitzien en voor wie al die verplichte sfeer net extra confronterend is. Dagen zonder al te veel zonlicht waar eenzaamheid, stress, financiële, fysieke en mentale problemen net iets harder pieken. Voor studenten is het blok, voor werkmensen is er een eindejaarssprint en lijkt het al nacht bij thuiskomst. Er zijn geen terrasjes, picknicks in het park of mooie zonsondergangen met een ijsje, er zijn wel verkleumde vingers en tenen, examens en/of extra veel facturen, geen bal op tv en de sociale verplichting om vrolijk en gezellig met vrienden en familie het voorbije jaar te vieren en het nieuwe jaar opgewekt vierend te beginnen. Voor mensen die met zichzelf of anderen in de knoop liggen, geliefden moeten missen of geen fantastisch jaar achter de rug hebben geen evidente periode.
Bij deze zou mijn innerlijke Jezus graag iedereen die dit leest willen oproepen om eens extra te denken aan hen in je omgeving die het misschien iets minder makkelijk hebben. Een dikke knuffel of willekeurig berichtje kunnen al wonderen doen. Doe eens een praatje met een ouder iemand in uw buurt. Bel iemand die je al een tijdje niet meer hoorde eens op om even bij te kletsen. Gun elkaar het laatste kroketje. Geef een spontaan complimentje aan iemand met een warm hart. Zeker zolang het zo koud is.